Dag iedereen,
Nu mag ik volmondig zeggen "Aangekomen in Suriname"!
Ik ben gisterenavond samen met Lisa aangekomen in Paramaribo.
Het was wel een lange tocht. Want we waren rond 5 uur 's morgens vertrokken en zijn rond 3 uur jullie tijd in ons bed gekropen. Dus bijna 24 uur onderweg.
Het was misschien een lange toch maar uiteindelijk viel het allemaal nog wel mee.
Op weg naar Schiphol had ik een goede chauffeur met dank aan de papa van Brecht! Dus kon ik zo nog wat genieten van de laatste uren samen. Aangekomen op Schiphol ben ik samen met Lisa en haar ouders op stap gegaan. Samen gaan inchecken, iets gaan drinken tot we door de paspoortcontrole moesten en zo afscheid moesten nemen.
Het afscheid viel zwaar, iedereen liet de tranen de vrije loop. Ook de dag voordien bij het afscheid van de ouders en grootouders vielen er tranen. Uiteindelijk heb ik mij goed herpakt en kon ik nadien lachen samen met Lisa. Het was bij mij nog niet doorgedrongen dat ik echt voor 3 maand weg was.
Zo verliepen mijn laatste dagen in België. Afscheid nemen, het krijgen van berichten en telefoons. En niet te vergeten het maken van de bagage. Het heeft tranen gekost om alles in te pakken en om zaken te moeten achterlaten. Maar uiteindelijk is het gelukt en kon ik goedgepakt vertrekken.
Na bijna 2 uur wachten op het vliegtuig konden we eindelijk vertrekken, de vertraging kwam doordat bagage terug van het vliegtuig moest gehaald worden.
Op het vliegtuig konden we genieten van films, tv, spelen,... Dus de tijd ging vlot voorbij. Ook kregen we geregeld iets om te eten en te drinken. Natuurlijk kijk je wel constant op je uurwerk en blijf je aftellen. Eenmaal aangekomen hebben we nog 2 uur moeten aanschuiven aan de paspoortcontrole, het werktempo ligt hier veel lager dan bij ons! ;)
Nadien verliep alles vlot, want de bagage was al op ons aan het wachten en ook de taxi stond klaar. Dus bijna bij ons "huisje" dachten we. Maar dat was buiten de chauffeur gerekend, want hij reedt helemaal verkeerd! Een GPS kon handig geweest zijn.
Eenmaal aangekomen aan ons "huisje" viel werkelijk onze mond open! Het is hier super net, mooi en nog vrij groot. We zijn met ons gat in de boter gevallen! De verhuurder is Sandra en woont naast ons. Ze is super vriendelijk want ze zorgde voor eten en drinken. Ons bed was gemaakt, handdoeken, lakens,... alles is aanwezig. Zelf een moderne wasmachine!
Dus we zitten hier goed!
Na het praten met Sandra, alles uitpakken, eten en drinken zijn we in ons bed gekropen. We namen nog een verfrissende douche want we hadden het al serieus warm. Het was nog rond de 30 graden! Gelukkig hebben we airco op de kamer.
Dag 1:
Ondertussen zijn we aan het einde gekomen van dag 1. Nu is het hier 18:45 en begint de avond te vallen. En komen de muggen langs, want muggenbeet één is een feit!
We hebben sinds ongeveer een uur internet, de buurvrouw heeft hiervoor gezorgd. En het werkt perfect! Waardoor ik daarjuist vlot heb kunnen skypen en genieten van de vele lieve facebookberichten. Dus ik kan bijna elke dag iets laten weten!
Vandaag was wel een dag waarin verbazing een grot rol speelde. Deze morgen zijn we rond 8 uur opgestaan, dan was het bij jullie al middag. Wat we raar blijven vinden. We zijn onze ochtend gestart met een ochtendwandeling op zoek naar de eerste winkel, want we konden niet ontbijten. Door het lenen van geld bij de buurvrouw en de goede uitleg kwamen we al snel aan bij de winkel. We kochten enkele zaken, waardoor we deze ochtend samen lekker konden ontbijten.
Nadien zijn we vertrokken naar het IOL ofwel het instituut voor lerarelopleiding. Daar werden we verwelkomd door Linda onze contactpersoon. Na het in orde brengen van enkele documenten en uitleg over onze verder stage werden we op sleeptouw genomen door een persoon uit het IOL, genaamd Vinay. We kunnen dus nog enkele dagen genieten want maandag gaan we pas dag zeggen in de school waar we drie maanden zullen staan. De petuniaschool!
Maar vandaag dus even niet denken aan school maar ontdekken. Na het IOl zijn we gaan zoeken naar een Surinaamse simkaart. Wat niet zo evident was. Want in de eerste 2 winkels waren ze allemaal uitverkocht. Gelukkig hadden we Vinay en werden we naar het andere deel van de stad gebracht achter een simkaart. Uiteindelijk hebben we een Surinaamse simkaart. Nadien liet Vinay ons nog enkele delen van Paramaribo zien. Zoals winkels, de weg vanuit ons huisje, het nemen van de bus,... En zo kwamen we terecht in de "mall". Een groot winkelcentrum! Echt onze mond viel open, de zoveelste verbazing, ze hebben hier gewoon alles. Natuurlijk zijn ik en Lisa deze namiddag dan eens gaan rondwandelen, maar nog niets gekocht. We willen eerst de markten zien.
Deze middag hebben we ook kunnen genieten van een lekker loempia, aangezien Vinay een lekker meeneemrestaurant wist zijn. Dus de honger was gestild en we konden verder.
Na het eten en het rondwandelen in het winkelcentrum zijn we te voet terug naar ons huisje gegaan. Het is maar 10 minuten stappen! Want Vinay had nog werk op het IOl.
Aangekomen thuis hebben we even gerust, want de warmte zorgt er toch wel voor dat we snel moe worden. Tegen de late namiddag zijn we gaan winkelen want we moesten onze koelkast vullen. We zijn te voet gaan winkelen naar een grote supermarkt in de beurt. Je vind er echt alles! Alle soorten vlees, merken van bij ons, en softdrinks in alle kleuren en geuren. Dus het proeven en testen kan beginnen, we dronken al fel groene en roze limonade. Lekker maar veel te zoet voor ons dus we mengen het met water. We hadden in totaal een halve kar en zo een 7 tal zakken met eten en drinken. En dit voor 47 euro. Het is hier dus echt goedkoop!
Ik denk dat dit het ongeveer is wat onze drukke dag betreft, want de vermoeidheid en pijnlijke voeten geven dit aan.
Nu gaan we nog lekker koken of toch proberen want het worden wraps met kip. En verder gewoon rustig aan. Een lekkere koude douche nemen want warm water kennen ze niet en vroeg in bed kruipen. Want morgen staat ons een nieuwe drukke dag te wachten. We gaan op uitstap naar de zoo, strand, markt,... met Vinay onze gids die de dag voor ons in elkaar stak. Zo leren we Suriname beter kennen. Maar wees gerust voorlopig valt het niet tegen. Het is hier warm, mooi, gezellig en nog zoveel meer. De mensen zijn vriendelijk eens je ze verder leert kennen, want zo 2 meisjes trekt hier natuurlijk de aandacht.
Zo ik ga afronden want het is een lange tekst geworden waarin ik alles heb verteld. Geniet er van zou ik zeggen en van de foto's. En mama en Yanah bedankt voor de cadeau, ik heb kunnen wachten tot in ons huisje!
En voor mijn lieve schat je mag een kruisje zetten op je kalender!
Tot de volgende!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten